Familieopstellingen

Wat is een representant?

Een familieopstelling komt pas echt ”'tot leven” door de personen die binnen de opstelling representant staan voor een ander persoon. Deze representanten zijn deelnemers die door de begeleider gevraagd worden om tijdens de opstelling een bepaalde “rol” aan te nemen. Men kan bijvoorbeeld gevraagd worden om te gaan staan in de rol van iemands vader of moeder, iemands kind of een ander familielid, of voor een heel land, bijvoorbeeld Indonesië of Duitsland.
Hiervoor hoeft men niets speciaals te doen, integendeel, men hoeft alleen maar waar te nemen wat er gebeurt en wat er van binnen gevoeld wordt. De opsteller begeleidt het hele proces, dus je kunt eventuele gedachten over “wat of hoe je zou moeten doen”, hierbij loslaten.

Een deelnemer die naar een familieopstellingen komt voor een eigen opstelling, kan dus ter plekke tevens als representant gevraagd worden in de opstelling van een andere deelnemer. Dit kan een hele mooie ervaring zijn, maar is zeker niet verplicht. Iedereen mag altijd, zonder opgaaf van reden, weigeren om op een bepaald moment in een representantenrol te stappen.

Bij familieopstellingen aanwezig zijn alleen al is een hele bijzondere ervaring. Door de opstellingen van anderen word je zelf vaak ook geraakt, en kunnen er al processen bij je in beweging gezet worden. De ervaring van representant zijn is heel bijzonder om mee te maken. Het is een intensieve ervaring.

Hoe weet ik wat ik moet doen als representant?

Het bijzondere van familieopstellingen is dat representanten niets hoeven te kunnen of te weten. Sterker nog, hoe minder ze weten, des te beter het vaak werkt. Wanneer je als representant uitgenodigd wordt om een plek in de ruimte te vinden, word je ‘bewogen’. Het is moeilijk voor te stellen als je dat nog nooit ervaren hebt, maar dat is wat er gebeurt. Je wordt bewogen naar een bepaalde plek toe (of je blijft bewegen), je kan naar de grond getrokken worden, je kan gaan wankelen, allerlei emoties ervaren (verdriet, boosheid, angst). Ook kun je ineens iets weten over een andere representant of over het familiesysteem, wat je onmogelijk kon weten. Je ervaart dus via je lichaam en je geest. Ik weet niet hoe het mogelijk is dat het zo werkt en dat is eigenlijk ook totaal onbelangrijk. Zolang we er maar mee kunnen werken.

Belangrijk is zeker om je te realiseren dat iedereen dit kan en dat het ongevaarlijk is. Ook al kun je veel ervaren tijdens het representeren, wanneer je weer “uitstapt ”is het voorbij. Wanneer je dan toch nog het een en ander blijft voelen, dan zijn dat bijna altijd eigen thema’s die mee resoneren en dus van jou zijn. Dat zie ik eigenlijk altijd als een kadootje. Verder mag je vertrouwen op een goede zorgvuldige begeleiding van de opsteller.